Payroll
Bij payroll of payrolling wordt een medewerker ingeleend via een derde partij, de medewerker is dus niet in dienst bij het bedrijf waar de medewerker werkzaam is. Bij deze constructie wordt tot 2020 doorgaans gebruik gemaakt van de wetgeving die oorspronkelijk is bedoeld voor uitzendbureaus. Juridisch is er (tot en met 2019) weinig verschil met uitzenden. We spreken van uitzenden als het uitzendbureau ook een rol heeft gespeeld in het werven van het personeel en we spreken van payrolling als de opdrachtgever zelf reeds een medewerker heeft gevonden. Payrolling is in beginsel goedkoper als uitzenden omdat bij deze vorm er geen kosten voor de werving en selectie in rekening hoeven te worden gebracht. Vanaf 2020 zal dit laatste gaan veranderen.
Vanaf 2020 is payrolling met de invoering van Wet Arbeid in Balans (WAB) voor de meeste bedrijven niet meer interessant geworden. Sinds 2020 vallen payroll contracten niet meer onder de uitzend wetgeving, dit houdt in dat ook een payrollkracht maximaal drie contracten in drie jaar krijgt voor het een onbepaalde tijd contract wordt. Ook uitzendbeding mag niet meer gebruikt worden waardoor een payrollbedrijf veel meer risico loopt bij ziekte, disfunctioneren of indien inlener zijn betalingsafspraken niet kan nakomen. Waar tot 2019 de payrollkracht de zelfde week nog naar huis werd gestuurd moet sinds 2020 de medewerker doorbetaald worden tot het einde van het contract. Gevolg is dat het payrollbedrijf de inlener minder mogelijkheden geeft om te stoppen, hierdoor voegt payroll niet meer toe voor de inlener. Enkel payrollbedrijven die medewerkers snel naar een andere inlener kunnen sturen zullen nog iets kunnen toevoegen aan deze markt, denk hierbij aan bedrijven die exclusief in de horeca actief zijn. Het aantal payrollkrachten is in 2020 fors afgenomen, ook een groot aantal payrollbedrijven hebben hun deuren gesloten of hebben zich enkel op uitzenden gericht.
Voor zowel uitzend als payrolling is het van groot belang dat de partij waarmee gewerkt wordt gecertificeerd is en zich aan de regels houdt. Via de wet ketenaansprakelijkheid en vanaf 2016 via de Wet Aanpak Schijnconstructies is de inlener verantwoordelijk voor een juist loon en voor de afdrachten naar de Belastingdienst. Indien een payrollbedrijf in gebreken blijft kan de medewerker en de Belastingdienst bij de inlener aankloppen.
